Monday, October 16, 2006

אַ ליד אָן אַ דאַטע

<>




ס'קאָן זיין אַז ס'וועט קלינגען גאַנץ תמעוואַטע,
נאָר ס'טרעפט: די נשמה גייט אויס נאָך אַ ליד, –
אַ ליד אָן שום קונצן, אַ ליד אָן אַ דאַטע,
אַ ליד וואָס לאָזט איבער אַ הערלעכן סליד.

און טאָמער דערפון וועלן אַנדערע לאַכן,
דו, ווער ניט אַנטמוטיקט, מיין ליב טייער קינד,
עס וואַרטן אויף דיר אויף דער ערד'ס ברייטע שליאַכן
און סטעזשקעס פיל שפּורן: אַיעטווידער – זינגט!

דו וועסט זיי געפינען, ווי קאָן דען זיין אַנדערש,
געבענטשט ביסט דעראויף פון דיין שורש און שטאַם,
ביז קריק פונעם סליד צו דעם ליד דו דערוואַנדערסט:
צום קלאָר ווייסן פערז, צי צום נאָכקלאַנג פון גראַם.

אָט דאַן, אויב סע טויג, דו פאַרשרייב עס לעת־עתה
(און מעגלעך אויף אייביק): דאָס ליד אָן אַ דאַטע.





Friday, October 13, 2006

LOGOS

<>

כוסט 1

כוסט, זומער 2005 Хуст (Карпатська Україна)



ויאמר LOGOS

מיין גוטן־ברודער יצחק ניבאָרסקי אַ מתנה אויף לאַנגע, געזונטע, גליקלעכע יאָר!

אין קיין קלאַנגען
איז ניטאָ
קיין מאַנגל
און די ווערטער,
צי מיט שאָטנס לאַנגע,
צי מיט קורצע עקן,
דאַנקען גאָט,
זיי קלעקן.

אויך דער ניגון,
בעסער: די ניגונים, –
הער,
ווי ס'האַלט
אַלץ
קליגן זיך
און וויגן
ווי פון טיפן
ברונעם.

וואָס זשע,
וואָס זשע,
וואָס דיר פעלט
אויף דער גרויסער,
ווייסער
וועלט?

אמת, זי'ז אַליין
גאַנץ טויבלעך,
ה
אַלב געליימט
אויף ביידע אויגן
און פאַרחושכט
טאַפּט זי איצטער
אויס
איר דויער
אין דער פינצטער...

פאָרט,
ביים מינדסטן ליכט
פון שטערן
טוט מען קלאָר
איר האַרץ
דערהערן
ווי עס דופקט:

אָט, אָט, אָט –

ס'וואָרט ווערט וועלט,
וואָרט'ס וואָר
איז
גאָט!