צייט־שפּיגל

דערזען האָב איך אַ שפּיגל
וואָס שפּיגלט אָפּ די צייט
די גרוב איז דאָרט אַ וויגל
די נאָנטקייט איז די ווייט

דאָרט וואָרצלען זיך אין קרוינען
סיי שאָטנס, סיי די זון
די ליכט איז דאָרט באַשאָטן
מיט אומליכט קאָסע־קרום

אַ וועלט פון אַלע וועלטן
פאָרויס און אויף צוריק
דאָרט יונגע בלומען וועלקן
די אַלטע – גאָר אין צוויט

ס'געוויין ווערט דאָרט אַ שמייכל
די שקיעה ווערט קאַיאָר
מע זאָל נאָר האָבן שכל
דערזען דאָס יאָר נאָך יאָר

:דעקזען האָב איך אין שפּיגל
,די נאָנטשאַפט, זי ז'ניט ווייט
יאָרטויזנט – בלויז אַ ציגל
אין שפּיגל פון דער צייט

קורצע דיבורימלעך

*

קורץ, זייער קורץ
סיי מילד, און סיי שאַרף
אַ רענדל אַ וואָרט
אין דער וועלט אַריין
וואַרף

*

דו זעסט: דער לעצטער געלער בלאַט
טוט שוין אַ ציטער
און מיט זיין ציטער
ווערסט דערשיטערט

*

:לאָמיר אַנטלויפן צוזאַמען
דו – פון זיך אליין
איך – פון דיינע גראַמען

*

לערן זיך געהאָרכזאַם שווייגן
ביי די הוילע ביימער־צווייגן

*

ניט אַלץ וואָס מע זאָגט
מוז מען פאַרשרייבן
זאָל עפּעס דערפון
אויך אין ניוועץ פאַרבלייבן

*

האָסט פאַררעדט אַזוי פיל ציין
ביז געבליבן ביסט אַליין
,פול מיט רייד
...דאָס מויל – אָן ציין

*

איין דיבור
צוויי ווערטער
:דריי זאַכן
,ניט רעדן
,ניט פּלוידערן
!מאַכן

*

כ'האָב ליב דעם פאַל

,פון "לעצטע" בלעטער
:זיי זאָגן אָן
פּונקט ווי דער וועטער
אויך דער סעזאָן
.זיך בייטן וועט ער

*

,קורץ
:וואָס קאָן שוין זיין קירצער
לאָמיר די שטילקייט
מיט אַ ווערטל
.פאַרווירצן