צייט־שפּיגל

דערזען האָב איך אַ שפּיגל
וואָס שפּיגלט אָפּ די צייט
די גרוב איז דאָרט אַ וויגל
די נאָנטקייט איז די ווייט

דאָרט וואָרצלען זיך אין קרוינען
סיי שאָטנס, סיי די זון
די ליכט איז דאָרט באַשאָטן
מיט אומליכט קאָסע־קרום

אַ וועלט פון אַלע וועלטן
פאָרויס און אויף צוריק
דאָרט יונגע בלומען וועלקן
די אַלטע – גאָר אין צוויט

ס'געוויין ווערט דאָרט אַ שמייכל
די שקיעה ווערט קאַיאָר
מע זאָל נאָר האָבן שכל
דערזען דאָס יאָר נאָך יאָר

:דעקזען האָב איך אין שפּיגל
,די נאָנטשאַפט, זי ז'ניט ווייט
יאָרטויזנט – בלויז אַ ציגל
אין שפּיגל פון דער צייט