דריי לידער בלשון דו
(צו גאָר פאַרשידענע אַדרעסאַטן)
גלי
צי האָסטו דערהערט
פונדערווייטנס מיין רוף,
דורך ווילדע מרחקים,
דורך האַרצבראָך און סקרוך?
צי האָסטו געשפּירט
ווי עס שפּאַרט פון דער טיף
דער ניגון פון האַרצן,
דער נשמה'ס געשריפט?
ווי עלנט פאַרבלייבן
נשמה און גוף
ווען טויבן פאַרטויבטע
פון אונטן אַרויף
זיך נעמען אין וועג
אין אַ ווייט־ווייטן פלי!..
צי האָסטו דערקאָנט
פונדערווייטנס
מיין גלי?..
שרץ
וואָס הייסט, וואָס הייסט?!
כ'האָב לאַנג געזוכט פאַר דיר אַ זכות,
אַ שטיקל תירוץ. און ווייסט –
איך האָב אים ניט געפונען...
געפונען האָב איך בלויז די פּוסטקייט
אין דיינע אויגן יאַקאָס שטומע...
געפונען האָב איך בלויז דעם טעמפּן,
סקריפּענדיקן שמייכל
וואָס כלומרשט לייטישט אויס
דעם פּרצוף פון אַן אכזר...
געזוכט מיט ליכט פאַר דיר אַ תירוץ,
נאָר ווייסן ווייס איך איצט נאָר איינס:
פאַר אָ־דעם זלידנעם בייזן שרץ
באַדאַרף מען שטענדיק בלייבן וואַכזאַם...
עד היום
איך שפּיר ביז היינט דיין ברכה –
זי זינגט אין מיר אויך היינט.
מיט איר האָב איך דערנאָכדעם
פאַרדינט פיל פיינט און פריינד...
חדשים, טעג און וואָכן,
וואָס רעד איך, יאָרן – שיינט
אין מיר דיין וואָרט'ס מלאכה –
יאָצענדליקער ביז היינט.
און אַלץ וואָס וועט דערנאָכדעם
אונדז ביידן זיין באַשערט
זאָל זיין געבענטשט מיט ברכה
וואָס אונדזער וועלט איז ווערט!
No comments:
Post a Comment