י
ווייסט, רעגן, י
מיר קענען זיך
שוין יאָרן, י
יאָרן, י
יאָרן
נאָר מיר
דיין קאַפּען
איז נאָך נמאס
ניט געוואָרן
און אויך
דיין גיסן זיך
שוואַליאָם
מיך ווייניק
קלעמט
אַ לויב דיר
וואָס דו קומסט
אַהער
פון ווייטער
הויכער
פרעמד
סיי טראָפּנווייז
סיי שטראָמענדיק
פאַרפלייצסטו
די טרוקעניש
וואָס גיט זיך
ניט קיין עצה
און ענדלעך
זוכט זיך אויס
אַ קאַפּעלע
מנוחה
פון דיר אויפסני, י
אויפסניי, י
אויפסניי –י
צעפּליוכעט
No comments:
Post a Comment