Sunday, December 25, 2016

    אַ שאָק מיט יאָרן ניט געזען דיך
    און יעדער שאָק איז בלויז אַ האַלבע שעה
    די צייט אַנטלויפט, די צייט געשענדטע –
    זי וויל און קאָן ניט בלייבן דאָ.
    ...
    רק דו אומצייטיקע, פון גאָט געשענקטע,
    כסדר זיך דערמאָנסט,
    קריכסט ניט אַרויס פון קאָפּ
    מיט דער געדעכעניש דער שענסטער –
    דעם זינען טאַנצנדיק און זינגענדיק דו מאָנסט
    אַהער, אַהין, אַרויף, אַראָפּ...
    אַ שאָק מיט יאָרן טאַקע ניט געזען דיך...

No comments:

Post a Comment