שאַליקל

אַ גאַנצן טאָג געטראַכט היינט רק פון דיר

און ס'איז דער קאָפּ מיר גאָרניט ניט געשוואָלן.

דאָס האַרץ צעעפנט ברייט האָט טויער־טיר,

גאָרניט געקלערט פון ניט־דערהיינטיקטע אַמאָלן.

געשטאַנען פאַר די אויגן אַלץ דיין בליק,

ווי קוקן וואָלסט דורך קיילעכלעך קרישטאָלן

אויף טעג־און־יאָרן נעכטיקע וואָס קומען ניט צוריק

און איך, מיין ליכטיקע, ווער גאָר אין היינט פאַרפאָלן.

אַ גאַנצן טאָג איז פול מיין וואָר מיט דיר,

ניט אָפּצוטיילן מער דעם טרוים פון חלום

האַלט איך אַלץ גלעטן, גלעטן אָן אַ שיעור

דעם שאַליקל, וואָס ד'האָסט מיר אויסגעקוואָלן.