,זאָלסט ניט שרייבן לידער פון קיין טאָגבוך
,ווייל דער טאָגבוך מוז פאַרבלייבן לער און ליידיק
ס'איז אין תוך ניט טאָגבוך נאָר אַ יאָגבוך
.נאָכן לא־היה ולא־נברא וואָס אייביקט
,זאָלסט ניט לויפן אָניאָגן דעם משל
ס'טוט אים ווייניק אַרן דיינס אַ גלעטל
ווי דער שטויב דער אָפּגעווישטער דעם של־ראשל
.ווי דער הויכער זון אַן ערדיש שטויביק פּשטל
טו זיך בעסער אָן דאָס קלייד דאָס ריינסטע סאַמע
אויסגענייט מיט דינסטע, שטאַרקסטע פעדים
:אויסגעטליתט אין דעם שענסטן גראַמען־סאַמעט
!יעדעס וואָרט – געזאַנג דעם בלי פון סעדער
טו זיך אָן און ווער גלייך מוטער־נאַקעט
אן אַ שפּור פון נמשל, אָן אַ משל
און טראָג־צו דער וועלט דאָס ברוסטנקוישל
.וואו דיין האַרץ מיט ליבע און מיט טריישאַפט פלאַקערט
דאָס איז אַ שטיקל פּרואוו אָנצוהאַלטן אַ מין לירישן, דהיינו פּאָעטישן בלאָג, וואו פון צייט צו צייט זאָלן באַווייזן זיך סיי נייע, סיי די שוין ניט אַזוינע נייע לידער און אפשר אויך דאָ און דאָרטן עטלעכע ווייניקער געראָטענע כמו־לידער. כל דחפין וכל דצריך... ווילט איר, גיט אַ קוק, ווילט איר – שענקט אַ בליק. ווילט איר ניט, אויך גוט; ס'איז ווירטועל מיין גליק
No comments:
Post a Comment