גוט מאָרגן, דוריען!

איך לייג זיך שלאָפן,
די אויגן – אָפן,
ס'האַרץ – צוגעמאַכט:
אַ גוטע נאַכט!..

און ס'דאַכט: די סטעליע –
פון אָרט זיך רירט שוין.
– נאַ סאַמאָם דיעלע?
– יאָ, מערטשעם, מירטשעם...

אַזוי פיל זאַכן
נאָך ניט באַוויזן...
שוין צייט צו קראַכן
ווי קאָמוניזם,

שוין צייט צו פּלאַצן
ווי געטער פאַלשע
אין וועלט'ס פּאַלאַצן...
– גיב גאָט, אָט באַלד שוין;

און אינדערפרי,
אין שויס פון מאָרגן
אַ נייעם ברי
פאַר זיך אויסבאָרגן! –

דאָס האַרץ צעעפנט,
אויגן – פאַרזשמורעט:
– גוט מאָרגן, וועלט, דיר!
– גיי ווייטער, דוריען!