מע זאָגט ס׳איז דאָ אַ לאַנד
נאָר מיר דאַרף מען ניט זאָגן
איר קוואַליקן בראַנד
טו איך אין זיך טראָגן
מע זאָגט – ס׳אי דאָ ברעגן
נאָר מיר דאָ, אונטערוועגנס
דאַרף מען ניט דערמאָנען
אומיסטנע דערוועגן
ניט טענהן, ניט מאָנען
ניט שעלטן מיט גוטן
אירע טייכלעך און שטראָמען
פליסן מיר אין די בלוטן
אירע קאַרגע בליטן
טאָג איין און טאָג אויסעט
בליען אין מיר און צוויטן
מיט יידישע אותיות
מע זאָגט ס׳אי דאָ אַ לאַנד
אַ פּיצל, אַ קלייטשינקס
איר ווידעראַנאַנד,
איר אור־יונגשאַפט בענטש איך
No comments:
Post a Comment