.
ווען אַלע ווערטער ווערן מיד
און ס׳דאַכט זיך –
און ס׳דאַכט זיך –
אָט באַלד דער וועלטישער יריד
פאַרמאַכט זיך, –
פאַרמאַכט זיך, –
ניט צוים דעם אומרו פון דיין ליד
און האַלט זיך,
און האַלט זיך,
באַנײַ כקדם יעדן צווײַג,
וואָס שפּאַלט זיך.
וואָס שפּאַלט זיך.
ווײַל אויך די שפּאַלטונג און דער בראָך
פאַרגייען;
פאַרגייען;
און נייע ברכה קומט אָן דאָך
מיט ווייען.
מיט ווייען.
מחדש זײַ דײַן ליד אויפסנײַ
ווײַל נאָכן
ווײַל נאָכן
גרעסטן ספק ווערט באַנײַט
בטחון!
בטחון!
No comments:
Post a Comment