מע דערזעט קוים פון דער ווייטנס:
ס'איז אַ שמייכל, אַ געוויין?
צי דער שמייכל טוט פאַרבייטן
ווייטאָגן טיף ביז צום ביין?
ס'איז אַ שמייכל, אַ געוויין?
צי דער שמייכל טוט פאַרבייטן
ווייטאָגן טיף ביז צום ביין?
נאָר פונדעסטוועגן פארשטייט מען,
ס'איז דער סאַמע טעם און זין,
פון די יאָרן ניט פאַרוועלקטע,
פון די יאָכן וואָס דערין
ס'איז דער סאַמע טעם און זין,
פון די יאָרן ניט פאַרוועלקטע,
פון די יאָכן וואָס דערין
גייט פאַרביי סיי ליד, סיי לעבן,
נאָָר עס טאָר גאָרניט פאַרביי
נאָכן סוף פון אַלע וועגן
הייבט זיך אָן דער גאַנג אויפסניי.
נאָָר עס טאָר גאָרניט פאַרביי
נאָכן סוף פון אַלע וועגן
הייבט זיך אָן דער גאַנג אויפסניי.
און דערנאָך, נאָך יאָרן פילע,
מוזן וועט די וועלט דערזען,
ס'אַ געזאַנג פון לויטער תפילה,
ס'איז אַ גרוס וואָס ווען־ניט־ווען
מוזן וועט די וועלט דערזען,
ס'אַ געזאַנג פון לויטער תפילה,
ס'איז אַ גרוס וואָס ווען־ניט־ווען
וועט צו אַלעמען דערגרייכן,
מלא פּיין און מלא חן --
אי געוויין, אי קלאָרער שמייכל,
אויסגעלייטערט שטיין־און־ביין.
מלא פּיין און מלא חן --
אי געוויין, אי קלאָרער שמייכל,
אויסגעלייטערט שטיין־און־ביין.
No comments:
Post a Comment