א גאנץ יאר שיכור

<>

אַ גאַסט בין איך דאָ אויף אַ ווייל,
אַ גאַסט וואָס מאַכט זיך היימיש
אויך דו, וואָס טוסט בלויז אויף דערווייל
דיין בליק מיין וואָרט איצט שענקען,
אַ גאַסט צו זיין ביים גנאָד זיך אייל
ביים גנאָד וואַס גריסט דיך שעלמיש.

און טאָמער האָט דיין בליק פאַרוויילט
מיין וואָרט'ס טיפע פאַרבענקשאַפט
ניט קאַרגן זאָלסט קיין גיפט, קיין בייל
אומהיימלעכקייט און ענגשאַפט
וואָס זייער אָנגעשאַרפטע פייל
מאַכט זיך צומאָל צו היימיש

אַ גאַסט בין איך דאַ אויף דערווייל
און דו, דו – מאַך זיך היימיש...