Thursday, March 22, 2007





זאָל רינען, זאָל רינען ביי יענעם די סלינע,
זאָל יענעם פאַרכלינען די קנאה די גרינע,
אַבי זאָל דער יענער ניט ווערן פאַרלאָרן
און קיינעם ניט קירצן די געבליבענע יאָרן.

ניט קיינעם, ניט זיך און אוודאי ניט יענעם,
אפילו ווען ס'ווערט פון גן־עדן – אַ גיהנום,
אפילו ווען ס'דאַכט: מ'טוט יאָרן פאַרשפּילן,
באַדאַרף מען דעם ווילן צו שמייכלען אַנטהילן, –

איינשטילן ס'געוויין און אַנטבלויזן די ציינער,
ניט שטשירען, חלילה, נאָר פּשוט זיי ווייזן.
אַ האַרץ אַ געשפּאָלטנס, דו, ווער ניט פאַרשטיינערט
;
דו ווייז ערשט דעם קונץ און זיי שטאַרקער פון אייזן!

זאָל גיסן זיך, גיסן די פרייד פון געניסן
דאָס ליכט פון פאַרגינען און פון ריינעם געוויסן.

necessity of old

<>


doykhek


אפילו
דער
אַלטיטשקער
דוחק

ווערט אויכעט

צומאָל איבערפול

מיט קרוכלע שוין

נויטן,

וואָס הענגען

עס דאַכט זיך,

צעלויזטע

ווי זינלאָזע קייטלעך,

ווי הילפלאָזע צויטן,

כלומרשט,

צעפוילטע.


נאָר פאָרט
יענער דוחק
צעשרויפטער
איז נענטער און ליבער
פון טויזנטער
פלאַמיקע רייד
וואָס לייגן אין פייער
דאָס האַרץ, וואו עס הויזן
געמיטער,
דעם גייסט, וואו עס לעבן
אויך ווייטער
די היימישע שטיבער
(כאָטש זייער געביין
איז פון לאַנג שוין
אין טיפקייט פון היימלאָזע
גריבער...) י


ביסט מוחל די טובות
דעם יונגן
צעפלאַקערטן נויטווענד
און שענקסט שטילע
ברכה
דעם דוחק
דעם הויכן
שוין זאַטן מיט יאָרן,
וואָס אייביקט
דערווייל טאָג־נאָך־טאָג,
וואָס דערמוטיקט
און טאָרעט
זאָלסט, חלילה,
ניט ווערן צעקראָכן,
ניט אומגיין
פאַרלאָרן!..




Yosl Bergner

Yosl Bergner יאָסל בערגנער