Wednesday, December 08, 2010

דריי קורצע לידער


bluming



גאנצפריאיק
מודיע בין איך אייך אויף לשון פון פייגל
מיט קלאַנגען וואָס טרעלן און טוען זיך בייגן
אין צווייען, אין דרייען, אין כפל כפלים
די זון איז שוין אויף, און די נאַכט -- זיך פאַרטייעט

דאָס ווינטל איז מילד און, צערטלעך, די צווייגן
בעטן זיך שטיל: טוט אונדז ניט פאַרשווייגן
די גאַסן באלד פול, די קראָמען שוין אָפן
און ס'האַרץ פון דער וועלט ווערט גאַנצפריאיק פאַרשלאָפן

נאָר ס'אַרט ניט דער שטאָט, וואָס איז חוטא בעגל
ס'פאַרחלומטע האַרץ וואָס טרעלט מעשה פייגל

-


ווינטער קרישקעס
ס'איז אויסגעפאַלן היינט דער שניי
דער ערשטער שניי פון יאָר
נאָר דווקא גאָר
אָן יום־טובדיקער פרישקייט
– פון ערשטן לאַנג דערוואַרטן שניי
בלויז נעבעכדיקע קרישקעס
בלויז שפּאָרע זוימען
פונעם ווינטערדיקן
אָך־און־וויי
פאַרפרירנדיק די קישקעס



דרינגענדיקע מעלדונג 


ס'ווערט געזוכט אַ פּאָעט
וואָס זאָל קאָנען פאַרגראַמען
די שטילקייט
די קאָסמישע שטילקייט
מיט איר גאָר ניט קיין קאָמישער
קילקייט
און דערלאַנגען
דאָס ליד
עקסטראַ סראָטשנע
אָן שהיות
בעת די זון די גאַנצפריאיקע
גרייכט צו די וויעס
פון דער טיף נאָך אין שלאָף
אַ פאַרזונקענער מוזע
ס'ווערט געזוכט אַ פּאָעט
א ו מ ע ט ו ם
דרינגענדיק
מעלדן דאָס
מוז מען



Wednesday, November 03, 2010




דיינע לידער, ט'זי געזאָגט,
נאַרישע און פלאַכע
און דו אַליין – אַן אידיאַט
און אַ דבר־אחר!

טאַקע יאָ, געענטפערט האָסט,
ביסט גערעכט אינגאַנצן...
און דער פלאַכקייט'ס עקבער־פראָסט
שטעכט און שטעכט אין האַרצן

Monday, September 27, 2010

ירושלים, דעם 22טןו אויגוסט 2010






אַ געזאַנג זאַלבעדריט
אייניק באַזונדער
יעדערער אויף זיין שניט
אַ געמיינזאַמער וואונדער
וואָס ניגונט
און ריזלט
און בריט
שעפּטשענדיק
זינגעוודיק
מונטער
אַ געזאַנג זאַלבעדריט
ווי פון האַרץ אויסגעפליקט
...גיב זיך ניט אונטער


Thursday, September 23, 2010

לכבוד יעקב ג---ן






וואָרט'ס מוזיק וואַרט געהאָרכזאַם אויף אַן אויער
עס זאָל זיין פאַר איר געווירבל אַ טויער,
אַ פענצטער, אַ פּתח־ה: האַ
אַ זשעדנער מין ברוך־הבאָ אַזאַ

בפירוש אַ  ב ר ו ך ־ ה ב אָ
און ניט קיין פּאַרווענער באָרכאַבע
אַ פריידיק צעשטראַלטער אָ־האָ
איצט און דאָ

ניט קיין פאַרשימלט שטיקל עולם־הבא
נאָר עכטיקע, לעכטיקע
רעזאָנאַנץ

אַ כפּרה די געקינצלטע עלעגאַנץ
פון כלומרשטע צניעות
געמאַכטע בקיאות
ניט דערקאָוועטע אַדעראויפן
וואָס  האַלטן אין איין רופן
און דערפירן אין ערגעץ

אַ ברכה אויף יעטווידן
מעגאַהערץ
וועלכער ערגערט זיך
ערגערט זיך
ניט

און פאַנגט די פּראָפּאָרץ
פון געצאַפּל אַ וואָרטס
און ווערט 
דערהערטערהייט
אַ ליד






Wednesday, June 23, 2010


bluming





עס וואַרטן אויף דיר דיינע ברידער
די אויסוועגן אַלע – פאַרמאַכט
דער כוח פון שמשון הגיבור
מיט ביטער געוויין זיך צעלאַכט

און ס'הערט זיך אין יענעם געלעכטער
ניט ווייטיק, ניט צער און ניט קלאָג
נאָר גאָר דער בטחון דער עכטער
זיין הייליקע ליכט ער דערטראָגט

צו דיר און צו אַל־דעם צאן קדושים
אנשים ונשים וטף

די פרייד פון באַפרייאונג באַרוישט דעם
ווער עס טאָר מער ניט בלייבן קיין שקלאַף

עס וואַרטן אויף דיר דיינע ברידער
און דו האָסט דערהערט זייער רוף
דעם אייגענעם אומזין דערווידער
זיי – י
שענק דיין נשמה און גוף






ניגון

  • Jun. 11th, 2010 at 12:52 PM
bluming
-




די ווייטקייטן אַלץ נעענטער
די נאָנטשאַפטן דערווייטיקט
און איינזאַמער און עלנטער
די מאָרגנס טיף פאַרצייטיקט

די שטרעקעס ווייט צעצויגענע
די סטאַציעס קורצווייליק
די מיילן ניט דערפלויגענע
די טריט אי קליין אי אייליק

און ווערטער ניט דערטראָגענע
און ווערטן טיף פאַרשוויגן
ווי מידע, ניט דערשלאָגענע
קוים זשיפּענדיקע פליגן

נאָר אָט אין מיצקע דרינען גאָר
אַ ליכטיק שארפער ניגון
פון יאָר צו יאָר
פון דור צו דור
אַלץ רייפער, קלערער, קליגער

  • Jun. 7th, 2010 at 11:29 PM
bluming
----


וועלוולען

די בראַווע רייד אוראַלטע

פון די העלדן פון תנך

דערהערט מען קוים

דעם דופק זייערן

אַז ס'דאַכט דיר אויס צו־מאָל

כאַפּסט־אויף נאָר


פּאַך –
פּאַך – פּאַך...

אפילו ניט קיין גרילץ

רק סקרוך גרייכט אין די אויערן

פון אונטער שטייף געשטיין

צעוואָלעט אויף דער פלאַך

וואו מיט יאָרטויזנטער צוריק

געשטאַנען שטאָלצע מויערן

נאָר פּלוצים טוט דער קלאַנג

פון טויבער דזשיבעריש אַ לאַך

מיט קלאָרן לשון פון תנך

וואָס נעמט אין האַרץ דיר בויערן

וואָס מוטיקט דיך, און וואָרנט דיך

זיי רואיק, שטאַרק, און וואַך

דער שונא ביי די טויערן!



Thursday, June 03, 2010

פאַרפילן פּראָפילן

---









פאַרפילן פּראָפילן מיט שמייכל
און סילועטן מיט אויגן און ליפּן
און מאָלן, און מאָלן און גרייכן
צו יעטווידן פּרט פון דעם פּנים
דעם ליבן

אַ קלייניקייט עפּעס צו מאָלן
בפרט ווען ס'ע דאַכט אז אפּנים
אַלץ ווערט שוין צו־נישט, ווי פאַרפאָלן
אין לאַבירינט פון זכרון
צי אָן אים

איז דווקא דערפאַר זאָלסטו מאָלן
פאַרשטעקן דעם וויסטן פאַרפאָלן
פאַרפילנדיק ליבע פּראָפילן
מיט שמייכל

צום לעבן צוריק צו דערגרייכן
פון יענער זייט סילועטן
און מאָלן, און מאָלן
און וועקן






Tuesday, May 25, 2010

ליד און פויגל







אַ פויגל זינגט ניט
ווייל עס האָט
עפּעס מודיע זיין דער וועלט
נאָר פּראָסט און פּשוט
ווייל ס'פאַרמאָגט
געזאַנג וואָס קלינגט
און ליד וואָס טרעלט

איז טאָמער ווילט
איר דווקא קלאָר
זיך מאַכן וואָס זיין ליד באַדייט
וועט אייך ניט סטייען
גאָר קיין צייט
ס'געזאַנג צו גרייפן
אויף אַ האָר


Wednesday, April 28, 2010

עקזיסטענציאַליזם אָדער פיר לשונות בגוף אחד

---


The poem "Existentialism or four languages in one body" by Boris Karloff in the original Yiddish and in English translation recorded for and aired on WFHB (http://www.wfhb.org/) in March 2010. The full text is here

Tuesday, April 20, 2010

צייט און זייגער





– וויפל קאָסטן וואָלט אַשטייגער

אָט־אָ־דער־אָ פיינער זייעגער

אויב נאָר, אויף אַ גוטן אופן,

איר וואָלט וועלן אים פאַרקויפן?


– אָט דער זייגער, ליבער פריינד,

(וויפל זאָל ער טאַקע קאָסטן?)

אַ מייאָנטיקל מיט צייט

אין יאַרהוענדערטער געמאָסטן.


– אַ מאיאָנטיקל מיט צייט

וואָלט איך גלייך באַצאָלן זיכער,

נאָר דער שעלמיש בייזער וויכער

האָט פאַריאָגט עס העט ווי ווייט...


– ניט געפעלעך, אויך מיין זייגער

(וויל ער גייט ער, וויל ער שטייט ער)

ז'אויך שוין מיט דער צייט ניט זיכער

איבער יענעם בייזן וויכער.


– בלייבט עס, היייסט עס, גאָרניט טאַקע

ניט קיין צייט מיט עכטן דויער,

ניט קיין זייגערלס טיקטאַקען, –

שהי־פּהי, תוהו־ובוהו...


– אָן סכנות, וויכער, שמיכער,

מיט אַ קעלישעק לחיים

לאָמיר יעדע רגע גיכער

בענטשן, לוסטיק זיך אָטכייען!


– – – – – – – – – – – – – – – –


דאַכט זיך וואָס, אַ שמועס זשוואַווע

טרייבן צווישן זיך צוויי זקנים...

כ'טו אַ קוק און אויפן זייגער

אַ מאַיאָנטיק ווערט פאַרזשאַווערט