Sunday, March 26, 2017

איך האָב געזען דעם לעצטן יידישן פּאָעט

=


איך האָב געזען דעם לעצטן יידישן פּאָעט
און זי האָט מיר דערציילט
אַז זי איז נאָך דערווײַל אינגאַנצן ניט בנימצא.
אפילו אירע באָבע־זיידעס  –
נאָך אַלץ זיך ניט געיאַוועט אויף דער וועלט,
הגם מע טוט זי שוין באַוויינען און באַקלאָגן,
אַמאָל מיט שבח, אַמאָל לשימצה.

איך האָב געקוקט איר אין די אויגן
און זי האָט מיר געזאָגט:
ס'וועט קומען נאָך אַמאָל די צײַט,
איך ווייס עס,
ווייל ווי משיחס אייזל –
אויך מײַן אָנקומען צו אײַך
איז שוין פאַרגרייט מששת ימי בראשית.

זי האָט מיך וואַרעם צוגעדרוקט
צו איר נאָך ניט געבאָרן האַרץ,
געזעגנט מיך לשלום,
און איך האָב גלײַך פאַרשטאַנען אַלץ,
ס'איז ווײַט נאָך ניט די צײַט

צו מאַכן אויף אונדז אַלעמען אַ מלא.

Friday, March 24, 2017

אֵיךְ נָשִׁיר אֶת שִׁיר ה' עַל אַדְמַת נֵכָר

-


 .
ווי זאָל מען זינגען גאָטס געזאַנג
אין דער ביטערער פרעמד?
אויך אין דער זיסער טוט עס באַנג
צו זינגען אומפאַרשעמט.

נאָר גאָטס ליד גילט אומעטום
וואו מ'טוט זיך נאָר אַ קער.
ווער קאָן אין גלות בלײַבן שטום
אויב מ'איז ניט אַבי ווער?

אַ מינדסט גרעזל זינגט דעם שבח,
פון טראָפּן טוי ביז טרער.
די שטערן שײַנען אויפן דאַך
און לידלען אָן שום שטער.

טאָ ווער וועט מיטזינגען מיט זיי
אין דער ווײַטער ווײַט,
איידער דו קערסט זיך אום אַהיים
מיט גאָטס הילף צו דער צײַט?




-


אָט איז אַ קלאַנג, אָט איז אַן אות, אַ סימן
ער טוט דעם נידעריקסטן גאַנג
מיט העכסטן טאָן געפלי באַרימען
און אויסזינגען
דעם גרינגסטן איבערגאַנג
פון בראָך צו ברכה
און ביז צו לאַנג
געדויערט זיין געזאַנג
אויך נאָך אים

אַ שאָד


-




אַ שאָד, האָסט ניט דערוואַרט זיך אויף דעם קלונג
און כ׳ווייס: וועסט זיך ניט אָפּבײַסן די צונג,
מערניט די אויערן ווי אויך דאָס האַרץ פאַרשטאָפּן,
אפילו ווען דו ווייסט: דאָס האַרץ פון יענער זייט,
צעבראָכן אויף פּיץ־פּיצלעך, דאָך פאַרבלײַבט
אפילו ווען עס איז צעטראָטן – אָפן.

ליכט


-


אינמיטן דרינען
ממש אומגעריכט,
געשעט פּלוצים אַ נס 
אַן אומדערוואַרטער
און אַ צעגליטער 
צווישן ווינטן קאַלטע
דערקענסטו זיך אַליין
אין איר געזיכט

און דאַן
צום טאַקט 
פון טיפער צאַרטקייט,
שיער אָן אַ מינדסטן שפּור 
פון גלײַכגעוויכט,
דערגרייכסטו אין דער מיט –
צום האַרץ 
פון גאַנצקייט

צום האַרץ פון גאַנצקייט 
מיט אַזויפיל ליכט

Monday, March 13, 2017

Ode to Joy

'



אַ פויגל פליט זיך – ווײַט, ווײַט,
 ניט פאַרלירט קיין ברעקל צײַט

און אַ וואָלקן פאָלגט אים מיט
 און אַ שטראַל, וואָס ווערט ניט מיד

הינטער זיי – דער טײַך אין טאָל
 איבער זיי – דער הימל קלאָר

און אַ גליק אַן אומדערוואַרטס
 שטיל פאַרכאַפּט דעם פויגלס האַרץ...

וואָלקן פרעגט: ביז ווען ז'דער שיעור
 איך זאָל מיטפליען מיט דיר?

און עס כמורעט זיך דער שטראַל:
 נאָך אַ ביסל און איך פאַל!

ס'גייט דער טאָג אַוועק, אַוועק
 נאָר דאָס פויגל אָן אַן עק

אין דער פינצטער פליט און פליט,
 אויס – דער שטראַל, דער וואָלקן – מיד

פליט דער פויגל שוין אַליין
 אין דעם לאַנד פון מלא־חן

אין דעם לאַנד פון גליק און פרייד
 דאָרט אַ פאַל טאָן טויטערהייט







Saturday, March 11, 2017

די יאָרן פון אַמאָל





גאַנצפרי אין דוש הײַנט זיך אַליין פאַרוואונדערט:
מיט ריינעם שטראָם פון זיך אַראָפּגעשווענקט
די יאָרן פון אַ האַלבן שוין יאָרהונדערט,
ניט ביטער און ניט יאָמערלעך פאַרבענקט.

אײַ סאַראַ פרייד אויפסנײַ צו זײַן דאָס יינגל 
שוין גאָרניט קליין, הגם נאָך כלל ניט גרויס!
ווער ווייסט צי ער וועט נאָך, אַמאָל אַ זינג טאָן,
ווער קאָן דאָס אַלץ דען וויסן פון פאָרויס?

דערווײַל זשע שפּרינגט ער, לויפט ער, און עס קלינגען
קול־בענדלעך וועלכע בײַטן באַלד זײַן קול,
קאָן זײַן אַז ער ׳עט טאַקע נאָך אויסזינגען
ווי מ׳שווענקט אַראָפּ די יאָרן פון אַמאָל.

דו ווייסט, מײַן האַרציקע...





...דו ווייסט, מײַן טרייסט, כ'געפין זיך ניט קיין רו
זײַ מוחל, טײַערע, וואָס כ'רעד צו דיר אויף דו

זײַ מוחל, האַרציקע, וואָס איך בין אַזוי ווײַט
צײַט מיט אומצײַטיקייט גייט באַלד אין שטרײַט –

איך אַ דערווײַטיקטער, פאַרליר אַזוי פיל ליכט
אָן דיר, מײַן צײַטיקע, אָן שײַן פון דײַן געזיכט

די ווערטער קײַקלען זיך – אַראָפּ, אַראָפּ, אַראָפּ
און איך פאַרפאַלן ווער – אָן קאָפּ, אָן קאָפּּ, אָן קאָפּ

זײַ מוחל, ליבינקע, וואָס כ'רעד צו דיר אויף דו
אָן דיר, מײַן צאַרטיקע, כ'געפין זיך ניט קיין רו








Wednesday, March 08, 2017

Lord of Song דער האַר פון ליד




ווערטער: באָריס קאַרלאָוו
מוזיק און געזאַנג: לאַריסאַ פּריוואַלסקי

דער האַר פון ליד

עס האָט געזאָגט דער האַר פון ליד
צום קעניג פון געזאַנג
"איך בין שוין אויסגעמאַטערט, מיד
און ס'לויפט אַוועק דער קלאַנג און פליט
"...אַוועק אין לאַנד פון באַנג

דער קעניג האָט געזשומעט שטיל
אָן ווערטער און אָן צוואַנג
אַ וואונק געטאָן צום האַר פון ליד
– גלײַך ער וואָלט זאָגן "דו – ביסט מיד
"?!צו פּראַווען ווערטער פאַנג

דער האַר דאַן זעצט זיך אויפן דיל
גלײַך ער וואָלט שטיין זיין קראַנק
,און זאָגט "עס האַלט שוין שמאָל די שפּיל
– נאָר לידלען וועל איך פאָרט, דער ציל
"...דערזינגען הויך מײַן דאַנק

,נישטאָ פאַרוואָס" דער קעניג זאָגט"
"...אַבי דו האָסט דעם דראַנג"
און ס'האָט דעם האַר פיל מי געקאָסט
דאָך האָט ער אות באות מיט מאָס
.פאַרוועבט אין עכטן קלאַנג

פאַרוועבט אין עכטן קלאַנג.