Monday, October 31, 2016

דער גאסט

 -


אַ גרינער דראַקאָן איז געקומען צו גאַסט –
 געוואָלט אים מכבד זיין. זאָגט ער: ער פאַסט.

געוואָלט אים פירלייגן אַ גלעזעלע משקה,
 זאָגט ער: ער רירט גאָרניט אָן קיין ריומאַשקע.

טאָ וואָס זשע פאַרלאַנגט ער דער אורח דער גרינער?
 גאָרניט, אַכיבע אַ פּאָר נייע לידער!

האָב איך אים געזאָגט: זעצט אייך אַנידער,
 לייגט אייך צונויפעט די גרין ברייטע גלידער

און מאַכט גלייך אַן אויער און הערט צו מיט קאָפּ.
 האָט ער זיך געזעצט אויפן דיל דאַן אַראָפּ

און גענומען מיך הערן מיט ברייט אָפענע אויגן:
 ווי אַ קו איבער דעכער אַמאָל איז געפלויגן

זוכנדיק אירס א פאַרבלאָנדזשעטן קעלבל,
 זעענדיק אויס פון דער ווייט ווי אַ שוועלבל...

אויסגעהאָרכט אַלץ קוקט ער מיך אָן –
 דער היימיש געוואָרענער גרינער דראַקאָן

און כ'האָב דאַן דערזען ביי אים אין די אויגן,
 אַז דאָס עלנטע ליד וועט נאָכאַלעמען טויגן






Sunday, October 23, 2016

געזעמל קורצע לידער


ווי אלט ביסטו, יוגנט?




ווי אלט ביסטו, יוגנט?
מע זאגט אז דו ביסט,
קינעהארע,
אזש 120 יאר יונג.
אינגאנצן א צוציקל, כ׳לעבן!
קארגע פיר דורות אדורך
זינט די וועלט האט גענומען
זיך בוקן צו דיר,
צו דיין חיהשער גבורה
און מערן אלץ מערער און מערער
דיינע פארלוסטן,
און קאלטבלוטיק
זיך טובלען
אין דיין הייס-פארגאסענעם
בלוט.
יוגנט,
אין דיין אנקום
מעכטיקט זיך, גליט
שוין דער שענדלעכער
רייץ פון דיין אומקום
און די וועלט וואס זי בוקט זיך
פאר דיר
טוט
מיט א קול א דערשטיקטס
דיך באגריסן
קבל עם ועדה:
יוגנט, א, יוגנט,
ברוך הבא,
טאקע דא,
אט-א-דא --
אויף דער עקדה!

חסד




קומען וועט ער, קומען וועט ער
אין א בייזער שעה א שפּעטער
און וועט נעמען זיך ריינוואשן
אויסטאָן קיטל און קאמאשן.
און די שווארצקייט וועט אראָפּ --
די חושך-פארב אים פונעם קאָפּ.
און די באָרד אינגאנצן גרוי וועט
ווערן ווידער און די רויערד
שטומען וועט אין זיינע אויגן --
ביים גרויסן אָדלער שטיל געבויגן...
'עט-ער-זיך שלאָגן דאן על-חטא
און ניט ווערן דערפון פעט...
נאָר קיין קריוודעס ניט דערמאָן אים
רק א שמייכל טו אין פּנים.
ניט קיין קרומען, ניט קיין בייזן --
א רחמנות אויף דעם קיסר.
פאָרט א ריז, הגם געפאלן...
זיי בלויז גוטסקייט אים מגלה.
זיי אים מוחל זיין פארשייטקייט
זיין פארראט וואָס שטעכט ווי מעסער
כ'לעבן ס'איז בפירוש בעסער
ניט דערשטיקן דיין געטרייקייט --
אז די גאל פון שעה פון שפּעטער
ווערן זאל דער זיסער האָניג
וואָס פארוואנדלט די געשפּעטן
אין גוט-ברודעריש געלעכטער --
לעבן זאל דער אלטער קיאָניג!

אַ ווינטל

-


אַ ווינטל
אַ שאָרכעניש
אַ פריש דערקוויקעניש
ווייעט פּלוצים אַריין
און ווערט גלייך ווי נעלם
און דו מעשה־כעלעם
זינקסט אין דערקענטעניש
פון נעכטיקער זוכעניש
נאָכן פּינטל
וואָס חתמעט דעם פינקל
פונעם ווינטל --
נאָך לאַנג־לאַנגער וואַרטעניש --
אַ קורצע באַגעגניש



א גוט יאָג!






אַן אַלטער יאָג
נאָך זיין געיעג
נאָך רו
האָט מיר אַמאָל
געוואָרנט:
הער מיך אויסעט,
דו,
באַדאַרפסט זיך לערנען
ווייניקער זיך קאָכן
אַניט -- דיין וועלט,
דיין טרוים
מיט טראַסק
ווערן צעבראָכן.
דו, לערן זיך
פון מיר און קוק --
ווי כ׳שוועב אַוועק
פון דאַנען,
פריש און קלוג,
אויף שלווהדיקע
פליגל
פון נירוואַנע.
געזאָגט דאָס אַלץ
און שטיל אַוועק,
אַוועקגעשוואומען
אינדערלופטן
האָב איך באַקלערט
מיט האַרץ
זיין שכל
דעם אנטגופטן
און זיך געזאָגט:
דער אַלטער,
קלוגער יאָג
נאָך זיין געיעג נאָך רו
דערגרייכט
צו איר לסוף,
און דו?!
מערניט,
גיב גאָט,
מ׳זאָל ווייטער אויך
נאָך לעבנלאַנג
ניט אויפהערן
זיך קאָכן...
אַבי דער מעכטיקער
כביכול
זאָל אין אונדז
אָן באַנג
אינגאנצן ניט פאַרלירן
דעם בטחון.



LikeShow more reactions
Comment
Comments
Shmuel Atzmon Wircer
ווי תמיד געלונגען און גוט א גמר חתימה טובה א גוט קוויטל אייך

אין יידיש





אין יידיש רעדט זיך,
אין יידיש קרעכט זיך,
אין יידיש איבערברעכט זיך
אלץ וואס עכט איז,
אלץ וואס פאלש איז...
אלץ וואס איז שטארק, און מילד, און שוואך,
אלץ וואס איז היימיש,
ניט בהמיש
גרייכנדיק צו עלעגאנץ --
סיי צום טייוול, סיי צום שבח,
אלץ וואס האט א ברעקעלע הארץ
און דאס איז אלץ



דיין גאָב



באריס קארלאוו
איך האב דערזען 
דיין אָסיען ווערט שוין טיף
נאר גראד דיין שמייכל
העלער טאָג נאָך טאָג
אן אויסגערייפטע יונגשאפט
אָן א ברעקל גיפט
באשיינט דיין זינגעוודיקן וועג
צעווישן פרייד און פלאָג
איך האָב דערזען
דעם לאכעדיקן פאָך
פון דיינע אויסגעטאָקטע, אייביק יונגע הענט
און גלייך אויף אייביק פארגעדענקט
דערקענט
און הויך דערמאָנט
ווי גוואלדיק שיין עס איז דיין גאָב
ווי גליקלעך שווער דיין יאָך
Like
Comment