כוסט, זומער 2005 – Хуст (Карпатська Україна)
ויאמר LOGOS
אין קיין קלאַנגען
איז ניטאָ
קיין מאַנגל
און די ווערטער,
צי מיט שאָטנס לאַנגע,
צי מיט קורצע עקן,
דאַנקען גאָט,
זיי קלעקן.
בעסער: די ניגונים, –
הער, ווי ס'האַלט
אַלץ
קליגן זיך
און וויגן
ווי פון טיפן
ברונעם.
וואָס זשע,
וואָס דיר פעלט
אויף דער גרויסער,
ווייסער
וועלט?
גאַנץ טויבלעך,
האַלב געליימט
אויף ביידע אויגן
און פאַרחושכט
טאַפּט זי איצטער
אויס
איר דויער
אין דער פינצטער...
ביים מינדסטן ליכט
פון שטערן
טוט מען קלאָר
איר האַרץ
דערהערן
ווי עס דופקט:
אָט, אָט, אָט –
ס'וואָרט ווערט וועלט,
וואָרט'ס
איז
גאָט!
No comments:
Post a Comment