אויטאׇפאׇרטרעט

Mar. 6th, 2009 at 11:16 PM

פיל גראַציעזער אינעווייניק, ווי פון דרויסן.
פיל נאַרישער ווי עמיצן עס דאַכט,
אַמאׇל אין אונטערוועש, אַמאׇל אין הויזן
און זעלטן ווען בפירוש אויף דער וואַך.

און גרייט צומאׇל מיט ווילדע חיות הויזן,
צומאׇל מיט אַנדערע נפשות זאַלבע אַכט,
אַבי מע זאׇל אים לאׇזן גראַמען לויזע
אויסלייזן פון צעדולטן טאׇג־און־נאַכט.

און וואַך ווען אַלע שלומערן פאַרכוסהט,
און ניכטערלעך פאַרדרעמלט ווען סע דאַכט,
אַז מיטן אויפשטייג נייעם פון יאׇרטויזנט
זיין וועלט אַיעדן טאׇג אויפסניי זי קראַכט.

און טאׇמער שרייט ווער: "נייע ווינטן ברויזן!
עס ווערט אַ וואׇר אַ נייע דאׇ געמאַכט!"
איז ער ניט גרייט די בשורהלע אַנטשפּויזן
און לייגט אויף יענעם שרייער ווייניק אַכט...

מגושמדיק, נאׇר ניט פון אינעווייניק,
און גאׇרניט אַזוי קלוג,

ווי ס'וואׇלט זיך אים געוואׇלט
דאׇך בלייבט ער מיט זיין אומרו –

רואיק אייניק
און זאַמלט ווייטער
פון דער שקיעה
הויפנס גאׇלד.