כלומרשט גרינגער

ס'איז שוין געוואׇרן גרינגער

און סע דאַכט –

אַז איצטער בלויז

צען, עלעף מאׇל אַ טאׇג

פון דיר איך טראַכט.

ניט מער ווי איין מאׇל

יעדע שעה,

בעת איך בין וואַך.

און ווען איך שלאׇף,

דאַן בין איך ערשט

מיט דיר גאׇר וואַך.

אינגאַנצן

בלויז מיט דיר –

די גאַנצע נאַכט.

דערנאׇך, אויף מאׇרגן

הייבט זיך אׇן

די זעלבע זאַך –

אינגאַנצן

צען, צי עלעף מאׇל

ווער איך פאַרטראַכט.

און כ'ווייס ניט,

וואׇס איז בעסער

טאׇג, צי נאַכט?

אין האַרץ –

אַ שאַרפער מעסער

האַלט די וואַך...

ס'איז שוין געוואׇרן גרינגער...

נאׇר איינס מיר דאַכט –

סיי ווען איך שלאׇף,

סיי ווען כ'פאַרבלייב

גאׇר אויף,

עס ברויזט אין מיר,

מיך אויסצודרייען מאַכט –

דיין וואׇר, דיין קול, דיין גוף