--
און אַזוי וויל איך גריסן דעם סוף
מיט געזאַנג
מיט געזאַנג
און מיט דאַנקשאַפט
און שליסן מיט אייביקן שלאָף
איבער צוואַנג
איבער צאַנק
אַ באַקאַנטשאפט
און דעם ליכטיקן, ציכטיקן דאָ –
גרויסן דאַנק
גרויסן דאַנק
וואָס איך קום אים פון לאַנג שוין
זאָל אויף אייביק געבענטשט
זיין די שעה
העלע שעה
פון אונדזער פאַרוואַנדשאַפט
כ'וועל מסתמא ניט בעטן
מער ליכט
ווייל אויף בעטן
וועל זיכער זיין קראַנק שוין
בלויז אַ קוש טאָן
מיין ליבשאַפטס געזיכט
מיין ליבשאַפטס געזיכט
מיין טיף אייגענעם לאַנדשאפט
און אַ
זאָג טאָן
אַ זאָג טאָן
אַן ערך אַזוי
אַן ערך אַזוי
אַזוי
לפי־ערך
כ'שענק
אַוועק דיר,
מיין
ליבע,
מיין
אור־ערשטן אוי,
מיטן
שטויב,
הימל־שטויב
פון מיין ערדישן דרך
No comments:
Post a Comment