.
מיר איז גענוג אויסטויגן זיך צו זײַן אַן עפּיגאָן
אפילו אַז ס'זאָל קיינער־ניט ניט זאָגן: קוקט אים אָן
אפילו אַז די גרויסע ליכט שוין קיינער וויל ניט זען
כאָטשיק אין איינעם אָדער צוויי מ'דערמאָנט זיך ווען־ניט־ווען
און עפּיגאָניש וועט מײַן ליד זיך ראַנגלען מיט דער צײַט
און מײַן פאַרשפּילן איר וועט פאָרט אַ הילך טאָן אין דער ווײַט
דערגרייכן העט צו יענע ליכט וואָס פינקלען אין דער נאַכט
אַ שמץ נחת אויפגעריכט פאַר זייער שטומער פּראַכט
עס מאַכט ניט אויס, עס מאַכט ניט אויס, מיר גייט נאָר ממש אָן
זוכה צו זײַן קלאַנג־אײַן קלאַנג־אויס אויסמעסטן זייער טאָן
נאָכאָטעמען, נאָכאַטאָמען דעם נס פון זייער וואָרט
אין דעם געלאַף הײַנטצײַטיקן פון וואַנזיניקער וואָר
און טאָמער וועט פאָרט עמיצער אַ זאָג טאָן "קוק אים אָן"
איז מיר אַ גרויסער זכות צו זײַן אַ פּראָסטער עפּיגאָן
No comments:
Post a Comment