טאַטעניו, ליבער,
איך אׇטעם איין ווידער
דיין וואׇרט און דיין וואׇר
צעפלאַמטע אין לידער,
וואו ס׳לעבן געראׇטן
דיין האַרציקער קול,
דיין האַפטיקער אׇטעם, –
צאַרטער פון שמייכל
און שטאַרקער פון שטאׇל.
טאַטעניו, ליבער,
דיין ליד, וואׇס איז אייניק
מיט אַלץ וואׇס איז אייביק
און גלייביק, און קלאׇר, –
זאַל באַהיטן, באַשירעמען
דיין לויטערן אייניק
וואַס אַוועק איז אַהיים
פון זאַט־פרעמדן קאַיאׇר
צו באַשיצן דיין וואׇר.
No comments:
Post a Comment