ערב־ווינטער סקרוך

ס'איז געוואָרן קאַלט

אין מיטן דרינען

בייזע ווינטן, רעגנס,

כמורנע טעג

און פון זומערדיקע גליקן

לעצטע טראָפּנס רינען

אַלע כלומרשט באַלד אינגאַנצן

שוין אַוועק

ס'איז געוואָרן קאַלט

און שטאַרק אומהיימלעך דרינען

אין דיין אייגן היים

געפינסט זיך ניט קיין אָרט

און פון אָוונט שפּעטן

ביז אין פרי באַגינען

קאָנסט ניט אָנטאַפּן

דאָס איינציק רעכטע וואָרט

ס'לויפן נאָכאַנאַנד שוין

טעג און וואָכן

גיך און נודנע

לאַנגווייליק און שנעל

נאָך אַ נס: דאָס האַרץ

איז ניט צעבראָכן,

כאָטש פון בענקשאַפט

שיער צעשפאָלטן

ס'דופקט

שווער

ס'איז געוואָרן קאַלט...

און פאָרט, די ווינטן בייזע

וועלן מוזן סוף־כל־סוף

אַוועק

און די טעג די כמורנע

וועלן לאַנגזאַם, איינזאַם

אָפּטאָן זיך צו גאָר אַן אַנדער,

ווייטן עק

?טאׇ וואׇס זשע, פרעגט זיך, וועט

---

,ניט די מוזיק וועט ראַטעווען די וועלט
.ווייל זי, מוזיק, קאׇן אויך באַגריסן קרעמאַטאׇריעס רויכן
,ניט די פּאׇעזיע וועט ראַטעווען די וועלט
.ווייל יענע קאׇן, חלילה, אויך אויפוועקן צו רציחה
,ניט די געדאַנקען הויכע
ניט דער אינסטיקט
...וואׇס טרייבט אונדז ווייטער קריכן

?טאׇ וואׇס זשע, פרעגט זיך, וועט

די נאׇנטשאַפט, וואׇס פאַרבעט
דאׇס אינעווייניקסטע
.בשלום זיין מיט גרויסן דרויסן
,די שרעקלעך שטאַרקע נאׇנטשאַפט
וואׇס גאׇרניט זיך אַליין איז זי כסדר אויסן
,אַן אייביקייט
... פון אינדערפרי ביז אינדערשפּעט

,דאׇס וועט אפּנים ראַטעווען די וועלט
.איר פולע פּראַכט אויפהיטן און אַנטבלויזן