ווערטער ווערימלעך

--

ווערטער ווערימלעך

טשעפּען זיך־צו

צו דיר

אָן אַ מאָס, אָן אַ שאַץ, אָן אַ שיעור

און אַנשטאָט זיי

צו פאַרטרייבן

פון זיך 
אַוועק

פיטערסטו זיי

מיט דיין לייב־און־ליד

אָן אַן עק

און זאָגסט זיי צערטלעך, כסדר

(זאָגסט אַרויס, הייסט עס, פון חדר):

ווערטער ווערימלעך, טייערע, –

עסט זיך געזונטערהייט אַריין

אין מיר!

צווישן אייערע ציינדעלעך

טוט זיך אַ וויבריר

מיין אומגעהייערע 
בענקשאַפט

נאָך זיי,

נאָך די אַלע וואָס זענען פאַרביי –

רק געמיטער זייערע

נעסטן געטריי

און הויזן טיף-טיף 
אין מיר

מיט אַ מאָס,

מיט אַ שאַץ,

אָן אַ שיעור.

מיר זענען געוועזן

מיר זענען געווען יידן,

מיר פלעגן לעבן דאָ...

אַצינדערט פוילע פליגן

קוים זשיפּען גרייז־און־גראָ.

ס'צעקרישלען זיך די ווענט און

עס גייען פרעמדע פאַרביי

אין בונטע פאַרביקע העמדער

ווי אויפן ערשטן מאַי!..

און קיינער ניט דערמאָנט זיך,

געדענקען איז ניט פאַר זיי

חמיל, מאַזעפּע, גאָנטע

אַ בלוטיקער פאַרזיי...

מיר זענען געוועזן יידן

מיר האָבן אַמאָל געלעבט

איצט פרעמדע נאָר ירידן

זידן דאָ אומפאַרשעמט.