by באריס קארלאוו on Wednesday, December 22, 2010
Nostalgia última.
Se quiebra ya lo que del corazón me resta,
y existir, difícil deviene tan lejos de ti.
Nos ha nublado la nostálgica mirada
las atroces millas y distancias despiadadas.
Amargo estar sin ti, vecino a ti el hogar esta lejano.
Los pensamientos se azuzan como ciegos perros
y banal, vacío queda el tiempo
al no saber hacia donde encaminarlo.
Y todo pierde el sentido, todo,
Tanto lo fútil, lo dolorosamente vacío,
Oh Dios, se puede eternamente añorar,
se quiebra ya lo que del corazón me resta.
traducido del Yiddish por Moises Kijak
לעצטע בענקשאפט
ס'צעשפּאַלט זיך באַלד דאָס לעצטע שטיקל האַרץ
און שווערער ווערט עס אַזוי ווייט פון דיר צו דעכען
דעם בליק פאַרבענקטן האָבן אונדז פאַרשוואַרצט
די מיילן און די שטרעקעס ווילדע, פעטע, פרעכע
אומהיימלעך איז אָן דיר, לעם דיר די היים איז ווייט
געדאַנקען ווי נאָך־בלינדע הינטלעך שטופּן זיך
און נישטיק אויסגעליידיקט ווערט די צייט
אַליין ניט וויסנדיק וואוהין-צו זי זאָל רוקן זיך
און אַלץ פאַרלירט דעם זין, אינגאַנצן אַלץ
אי פּוסט־און־פּאַס, אי ליידנשאַפטלעך ליידיקלעך
אָ גאָט, צי קען מען דען אַזויפיל בענקען אייביקלעך
אָט ס'שפּאַלט זיך באַלד דאָס לעצטע שטיקל האַרץ