שפּראַכן און מענטשן

--

שפּראַכן שטאַרבן ניט,

מענטשן שטאַרבן אויס...

מענטשלעכקייטן שטערבלעכע

פאַרגעסן פון פאַרויס,

אַז שפּראַכן שטאַרבן – ניט,

בעת זיי, זיי – שטאַרבן אׇפּ.

ווערטער גייען ניט לאיבוד,

ווערטן קומען אׇפּ

דער וועלט וואׇס קוים

זי זשיפּעט,

מיט דער פּוטער אַראׇפּ...

מענטשן,

הערט זיך־צו צו שפּראַכן

מיט האַרץ

מיט חוש

מיט קאׇפּ.

ענטפער, הארץ מיינס

---

ווען דער גרויסער ווייטאׇג
ווערט
,ווייטאׇגדיקער
,שאַרפער
וואׇס זשע, זאׇל מען
?דענצמאׇל טאׇן
,מיין האַרץ
...גיב עצה, וואַרט ניש

זיך וואַרפן גלייך
אַראׇפּ פון באַרג
,פונעם באַרג דעם העכסטן
די גאׇרע טיפקייט
פונעם תהום
מיט זיך אַליין
?אויסמעסטן

צי אפשר גאׇר, זיך נעמען קלאׇר
,ווידער ווייטער שפּאַנען
נעמען אין די הענט די פיס
,און קלעטערן ביז וואַנען
ס'וואַקסן ווידער־אויף
ביי דיר
?פליגל שפּאׇגל־נייע

,ענטפער, האַרץ מיינס
,ענטפער מיר
מיין וועגווייזער
.געטרייער