דאָס איז אַ שטיקל פּרואוו אָנצוהאַלטן אַ מין לירישן, דהיינו פּאָעטישן בלאָג, וואו פון צייט צו צייט זאָלן באַווייזן זיך סיי נייע, סיי די שוין ניט אַזוינע נייע לידער און אפשר אויך דאָ און דאָרטן עטלעכע ווייניקער געראָטענע כמו־לידער. כל דחפין וכל דצריך... ווילט איר, גיט אַ קוק, ווילט איר – שענקט אַ בליק. ווילט איר ניט, אויך גוט; ס'איז ווירטועל מיין גליק
Wednesday, April 28, 2010
עקזיסטענציאַליזם אָדער פיר לשונות בגוף אחד
Tuesday, April 20, 2010
צייט און זייגער
– וויפל קאָסטן וואָלט אַשטייגער
אָט־אָ־דער־אָ פיינער זייעגער
אויב נאָר, אויף אַ גוטן אופן,
איר וואָלט וועלן אים פאַרקויפן?
– אָט דער זייגער, ליבער פריינד,
(וויפל זאָל ער טאַקע קאָסטן?)
אַ מייאָנטיקל מיט צייט
אין יאַרהוענדערטער געמאָסטן.
– אַ מאיאָנטיקל מיט צייט
וואָלט איך גלייך באַצאָלן זיכער,
נאָר דער שעלמיש בייזער וויכער
האָט פאַריאָגט עס העט ווי ווייט...
– ניט געפעלעך, אויך מיין זייגער
(וויל ער גייט ער, וויל ער שטייט ער)
ז'אויך שוין מיט דער צייט ניט זיכער
איבער יענעם בייזן וויכער.
– בלייבט עס, היייסט עס, גאָרניט טאַקע
ניט קיין צייט מיט עכטן דויער,
ניט קיין זייגערלס טיקטאַקען, –
שהי־פּהי, תוהו־ובוהו...
– אָן סכנות, וויכער, שמיכער,
מיט אַ קעלישעק לחיים
לאָמיר יעדע רגע גיכער
בענטשן, לוסטיק זיך אָטכייען!
– – – – – – – – – – – – – – – –
דאַכט זיך וואָס, אַ שמועס זשוואַווע
טרייבן צווישן זיך צוויי זקנים...
כ'טו אַ קוק און אויפן זייגער
אַ מאַיאָנטיק ווערט פאַרזשאַווערט
Thursday, April 15, 2010
רייד און שטילקייט
שיין געזאָגט
און קלוג געדברט
אדרבא, אדרבא
טיפע ווערטער
ווי די ווערטן
אין דער וועלט
איבערגעקערטער
און צומאָל
מיט קלאַנגען קרעלן
טוט אַ ניגונדל
זיך קוועלן
פּלוצים שטילקייט
ווי אין אויער
מילדע ווילדקייטן
קאַפּויער
בלויז די צייט
טיקטאַקעט
ווייטער
טאַקע, טאַקע
הייטער, הייטער
נאָר סע דאַכט:י
י– עך מיר אַ גדולה,י
אַלץ פאַרוויגן
בלוטן הייסע!..י
מהיכי תיתי!..י