אַלץ, וואׇס פאַרביי, ווערט ניט פאַרביי אויף אייביק,
און טאׇמער יאׇ איז דאׇס דען טאַקע אַלץ?
בעת ליים ווערט לייב, צי לייב ווערט גרוי און ליימיק
שוועבט איבער וועלט אַ פרייד, צי שווערע שטיקעניש אין האַלדז...
פאַרבלייב, פאַרבלייב – עס זשומען קלאׇר די שטערן,
פאַרביי, פאַרביי – באַוויינט זיך טיף דאׇס האַרץ,
נאׇר צווישן לעצטן אומגאַנג און דעם שטאׇלצן גאַנג פון ווערן
שוועבט שעמעוודיקע תפילה שיינענדיק נאׇך אַלץ
