-
גאנצפריאיק
מודיע בין איך אייך אויף לשון פון פייגל
מיט קלאַנגען וואָס טרעלן און טוען זיך בייגן
אין צווייען, אין דרייען, אין כפל כפלים
די זון איז שוין אויף, און די נאַכט -- זיך פאַרטייעט
דאָס ווינטל איז מילד און, צערטלעך, די צווייגן
בעטן זיך שטיל: טוט אונדז ניט פאַרשווייגן
די גאַסן באלד פול, די קראָמען שוין אָפן
און ס'האַרץ פון דער וועלט ווערט גאַנצפריאיק פאַרשלאָפן
נאָר ס'אַרט ניט דער שטאָט, וואָס איז חוטא בעגל
ס'פאַרחלומטע האַרץ וואָס טרעלט מעשה פייגל
-
ווינטער קרישקעס
ס'איז אויסגעפאַלן היינט דער שניי
דער ערשטער שניי פון יאָר
נאָר דווקא גאָר
אָן יום־טובדיקער פרישקייט
– פון ערשטן לאַנג דערוואַרטן שניי
בלויז נעבעכדיקע קרישקעס
בלויז שפּאָרע זוימען
פונעם ווינטערדיקן
אָך־און־וויי
פאַרפרירנדיק די קישקעס
דרינגענדיקע מעלדונג
ס'ווערט געזוכט אַ פּאָעט
וואָס זאָל קאָנען פאַרגראַמען
די שטילקייט
די קאָסמישע שטילקייט
מיט איר גאָר ניט קיין קאָמישער
קילקייט
און דערלאַנגען
דאָס ליד
עקסטראַ סראָטשנע
אָן שהיות
בעת די זון די גאַנצפריאיקע
גרייכט צו די וויעס
פון דער טיף נאָך אין שלאָף
אַ פאַרזונקענער מוזע
ס'ווערט געזוכט אַ פּאָעט
א ו מ ע ט ו ם
דרינגענדיק
מעלדן דאָס
מוז מען
No comments:
Post a Comment