יידישע קינדערלעך

קינדערלעך טייערע,

אָט דאָס איז אַ ליד

אינגאַנצן פאַר אייך,

ס'איז אַרויס פון די פייערן,

אַז איר זאָלט געדענקען

ערגעץ דאָרט ווייט,

ווי אין־לשער גאָר,

ווי שטאַרק

נאָך אייך בענקען:

דער וואַלד און דאָס פעלד,

די שפּייכלערס מיט שייערן,

די ביימער,

די פייגל,

די הויפישע הינטלעך  –

נאָך אייך און נאָך אייערע

אויגן און הענטלעך,

נאָך אייער געפּילדער,

אויפן לשון דעם מאַמישן

מיט טרוימעלעך אייערע

נאָך רחבותן וועלטישע,

נאָך בלויקייטן ימישע

פול ווילדקייטן מילדע  –

מילדער ווי ווילדער...

טייערע, האַרציקע,

יידישע קינדער.