Tuesday, February 16, 2016

A new poem inspired by Hava's post with lovely photos of the sea



דער זעלבער ים 
די זעלבע כוואַליעס 
רק עפּעס־וואָס אין דיר 
ווערט קאַליע

דורך יאָרן
פון אַ לאַנגן וואַנדער
דערשפּירסט:
דו זעסט שוין אויס
גאַנץ אַנדערש

לאוו דווקא ערגער
לאוו דווקא בעסער
מערניט, צעשראַמט
פון צייט אָן מעסער
דיין גאַנג, דיין פּנים...

נאָר וואָס? --
דיין שמייכל
(ווי קאָן מען אָן אים)
טוט גליקלעך גרייכן
ברייט צעשטראַלט --

צום זעלבן ים
צו זעלבע כוואַליעס
און אינעווייניק
ווערסט ניט קאַליע!
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)