erev dveykes ערב דבקות

ערב דבקות
(אָדער זיבן מאָל אַכט)


*
אַ ליד איז אַ וואונדער
וואָס מע דאַרף אויף אים וואַרטן
אַ ליד איז אַ וואונד
ווי פון שטיינברוך פון האַרטן
אַ ליד איז בטחון
וואָס צעקלינגט זיך מיט ספקות
פון אַ האַרץ אַ צעבראָכנס
ערב אויפשטייג פון דבקות

*
ס'קומען שורות אויף אַ ווייל
און בעטן זיך פאַרבלייבן
און דו שטוינסט און שטוינסט אַלץ ווייל
דו וואַגסט זיי ניט פאַרשרייבן
ס'קומען שורות אויף אַ ווייל
קרוע־בלוע טויזנט מייל
האָבן זיי צו דיר געוואַנדערט
טאָ נעם זיי אויף, שטעל זיי פונאַנדער

*
ס'טוט דאָס ערשטע וואָרט אַ טיאָכקע
און צעגייט זיך טיף און טייער
און עס ציט מיט זיך אַ שייער
פול מיט ווערטער, קלאַנגען וואָכקע
און דו גלייבסט דעם וואָרט דעם ערשטן
און דו לאָזסט זיך דינען וואויל
ביז די קלאַנגען דיך באַהערשן
און צום סוף בלייבסט ווידער הויל

*
דער גראַם איז אַ רובל
די ווערטער – קאָפּייקעס
דאָס ליד – אַ מקובל
טיף פאַרזונקען אין ספקות
די שורות זיי לויפן
און לויפן אַוועקעט
דער זין ווערט צעשרויפט
איבער שורות אויף שטרעקעס

דער גראַם – אַ מזבח
די ווערטער זיין קרבן
דער זין ווערט צעטרייסלט
די געדאַנקען פאַרדאָרבן
נאָר שורות אַלץ ווייען
און ווייען פאַרביי
:ביז אַ ליד זיך צעקרייעט
!ס'איז דער אומזין כדאי

*
אַ קלאַנגען פאַרגיסונג –
צי מע מעג עס פאַרגעבן
דעם קלאַנגען צעגיסער
?וואָס שחט ווערטער אָן מעסער
– , Oh yes, Sir! נאָר קלאַנגען
איז אוודאי ניט בלוט
טאָ לאָמיר זיך פאַרגעסן
כאָטש אויף איין מינוט

*
מחותנתטע מיינע, מחותנתטע געטרייע
,ס'איז, איך בעט דיך איבער, חלילה, אַ לוויה
?וואָס דו שטייסט פאַרכמורעט אין אַ טונקל ווינקל
,קום לאָמיר אַ טאַנץ טאָן
!טאָן מיט די פיס אַ פינקל
:ענטפערט זי, די יענקי
,ניט איך בין דיין מוזע
.וועסטו אויף קיין טאַנץ מיך ניט קענען יוזן

*
,כ'האָב געוואָלט זיין ערנסט
זיין דעם זין געטריי
נאָר ס'לאָזט זיך אויס – אַ בוידעם
מיט זעלבסט־אָפּשטיפעריי
ווייל דעם האַרץ דעם שווערן
אויסגעווייקט אין ספקות
...ציט צום שמייכל קודם
איידער ס'גרייכט צו דבקות