כ׳האָב
ביי דיר איבערגעלאָזן
אַ
שטיקל פון מיין האַרץ
קאַלטע
ווינטן בייזלעך בלאָזן
און
דער שניי ווערט שוואַרץ
שווערער
ווינטער טוט נאָך האָפן
אַז
באַלד געווינט ער אַלץ
נאָר
עס שפּרינגען ווילד די סטראָפן
פון
אַ צעבראָכן האַרץ
און
ווען נייע פרילינג־שטראָמען
ברענגען
דעם באַלאַנץ
ווערן
וועט מסתם פון זאָמען
גראָד
אַ האַרץ אַ גאַנצס
כ׳האָב
ביי דיר איבערגעלאָזן
אַ
שפּליטער פון מיין האַרץ,
ניט
קיין שפּיצל, קיין קוריאָזל, –
אַ
האַרץ אַ טיף פאַרפלאַנצטס.
No comments:
Post a Comment